به گزارش مشرق، بی شک انتخابات 24 سپتامبر مجلس فدرال آلمان، تلخ ترین مبارزه ی انتخاباتی برای احزاب اصلی و میانی این کشور را رقم زد. چرا که احزاب میانی اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات کمترین درصد آرای ممکن را کسب کردند. حزب اتحاد دموکرات مسیحی کمترین رای را از سال 1949 یعنی حدود 33 در صد و حزب سوسیال دموکرات کمترین رای را در تاریخ حزب قدیمی اش یعنی حدود 20 درصد در این انتخابات کسب کرد. شوک دوم در این انتخابات، اولین ورود یک حزب دست راستی به مجلس فدرال آلمان بود که بی شک معنای جز بحران عظیم سیاسی  و البته فرهنگی در جمهوری فدرال آلمان ندارد. حزب آلترناتیو برای آلمان (جایگزینی برای آلمان) با کسب حدود 13 در صد آرا توانست حدود 90 کرسی مجلس آلمان را کسب کند.

حزب دموکرات آزاد آلمان، حزب چپ و حزب سبز به ترتیب رتبه های بعدی را به خود اختصاص دادند. نکته ی مهم اینجاست که این سه حزب مبارزه برای کسب رتبه ی سوم را به حزب دست راستی آلترناتیو برای آلمان باختند. بی شک آلمان از زمان اتحاد اش در سال 1991 با توجه به نتیجه ی انتخابات 24 سپتامبر و ورود یک حزب دست راستی، یک چهره جدیدی را به خود خواهد گرفت. چرا که آلمانی که نماد دموکراسی خواهی لیبرال و درس گرفته از تاریخ گذشته اش بابت جنایات نازی ها به جهانیان عرضه شده بود؛ این بار با اقبال مردمی به یک حزب دست راستی کاملا چهره ی جدیدی به خود خواهد گرفت.

چرا که حزب آلترناتیو برای آلمان تمام ارزش های جمهوری فدرال را با توجه به برنامه هایش به چالش طلبیده است. این حزب دارای دو شاخه ی لیبرال ـ محافظه کار و ملی گرا ـ محافظه کار است. شاخه ی لیبرال این حزب، نگرش ترنس آتلانتیک دارد و متمایل به محافظه کاری آمریکایی است و شاخه ی ملی گرای این حزب، تفکراوراسیای دارد، به این معنا که با نگاه به شرق و حمایت از روسیه، افق آینده اش را ترسیم می کند. منتها وجه مشترک هر دو شاخه تاکید بر اولویت امنیت داخلی آلمان نسبت به سیاست های به اصلاح حقوق بشری جمهوری فدرال و همچنین نگرش تند انتقادی به سیاست های مهاجرتی خانوم مرکل با چاشنی اسلام ستیزی است، مضاف بر این دو مورد می بایست نگرش انتقادی این حزب نسبت به سیاست تحریم های آلمان و اتحادیه ی اروپا بر علیه روسیه را اضافه کرد.

بی شک مهاجرت های میلیونی به آلمان در سال 2015 و سیاست های خصمانه ی مرکل و اتحادیه ی اروپا علیه روسیه از عوامل اصلی اقبال مردم آلمان به این حزب دست راستی است. چرا که آلمان با سیاست های تحریمی اش علیه روسیه و تحرکات نظامی ناتو با حمایت آمریکا در شرق اروپا، اساسا فضا را برای یک جنگ تمام عیار میان روسیه و آلمان فراهم کرده است و آن چیزی است که جامعه ی آلمان از آن وحشت دارند. خصوصا آنکه این کشور با بحران داخلی مهاجرت دست و پنجه نرم می کند و در سیاست داخلی اش دچار شکاف و بحران فرهنگی است. 

با اعلام نتایج انتخابات، آقای مارتین شولتس رهبر حزب سوسیال دموکرات صریحا اعلام کرد که سیاست این حزب این است که اپوزسیون در مجلس آینده باشد و با حزب خانم مرکل برای بار دوم وارد کابینه ی حکومتی ائتلاف بزرگ نشود. شولتس در اولین مصاحبه ی تلویزیونی اش در حضور مرکل بسیار تند اتحادیه دموکرات مسیحی را مورد نقد و حمله قرار داد و همچنین اعلام کرد برای این که فضای اپوزسیون مجلس به دست حزب آلترناتیو برای آلمان واگذار نشود؛ ترجیح می دهد از ائتلاف حکومتی فعلی خارج و حزبش یک اپوزسیون قوی برای مجلس آینده باشد. این تصمیم به این معنا است که حزب خانوم مرکل مجبور است با احزاب دموکرات آزاد آلمان و سبز یک ائتلاف مثلثی تشکیل دهد تا بتواند حکومت جدید آلمان را شکل دهد. چرا که اتحادیه دموکرات مسیحی هر گونه ائتلاف با حزب آلترناتیو برای آلمان و حزب چپ را قبلا بابت نگرش های رادیکال آنها منتفی اعلام کرده بود. مشکل حال اینجاست که حزب سبز در مورد مسئله ی محیط زیست و سیاست های مهاجرتی نگرش های را دارد که قابل جمع با دو حزب اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب دموکرات آزاد آلمان نیست.

خصوصا مرکل می بایست سیاست راست گرایانه تری را در دولت آینده اش بابت مسئله ی بحران مهاجرت پیش بگیرد تا آرای را که به سمت دست راستی های آلترناتیو روانه شده است؛ مجددا پس بگیرد. این مسئله خود ائتلاف سه گانه را با مشکل مواجه می کند. چراکه سبز ها سیاستشان نسبت به مهاجرت بسیار لیبرال است. اما این ائتلاف سه گانه که در آلمان ائتلاف جامایکا «Jamaika Koalition» نامیده می شود؛ تنها راه تشکیل حکومت جدید با توجه به کناره گیری حزب سوسیال دموکرات از تشکل ائتلاف حکومتی با حزب مرکل، است. از همین رو، بحران در تشکیل حکومت جدید و ورود یک حزب شبه نئو نازی به مجلس فدرال آلمان، نشان از یک چالش سیاسی عمیق در آینده ی آلمان دارد که پروسه ی تصمیم گیری های سیاسی را در این کشور با مشکل مواجه خواهد کرد.

کاندیدای اصلی حزب آلترناتیو برای آلمان، بعد از جشن پیروزی در شب انتخابات اعلام کرد که ما در مجلس آینده به شکار مرکل خواهیم رفت و آلمان را پس خواهیم گرفت. این پیام تند و تیز حکایت از مناقشه های جنجالی در مجلس آینده ی آلمان خواهد داشت.

شب اعلام نتایج انتخابات و جشن حزب آلترناتیو در برلین، با تظاهرات و همچنین خشونت های خیابانی چپ گراها همراه بود که این امر نشان گر فضای پر تنش سیاسی آلمان در حوزه ی عمومی در آینده ی نزدیک خواهد بود. روزنامه ی فرانکفورتر آلگماینه ی آلمان، مهمترین روزنامه ی این کشور، از آغاز سال میلادی 2017 سلسله مقالاتی را در باب شباهت ها و تفاوت های بحران در جمهوری فدرال آلمان و جمهوری وایمار منتشر کرد و به این سوال پرداخت که آیا آلمان فدرال، به سرنوشت وایمار دچار خواهد شد و پایان آن، آغاز حکومتی شبه نازی خواهد بود؟ این روزها این سوال را می توان نه  فقط در صفحه های روزنامه های آلمان بلکه در صحنه ی واقعی زندگی در کشور آلمان مطرح و در باب آن مداقه کرد. چرا که کشور آلمان مدت ها است دچار تفرقه ی داخلی بین ایالت های شرقی و غربی، خشونت های  راست ها و چپ های افراطی والبته مهاجر ستیزی و اسلام هراسی است.

مضاف بر این، اگرچه رژیم صهیونیستیلابی فعالی را میان دست راستی ها دارد؛ اما صداهای انتقاد از این رژیم در پشت پرده ی حزب آلترناتیو برای آلمان بسیار پررنگ و اما پنهان است. در جدیدترین موضع گیری کاندیدا اصلی حزب آلترناتیو، آقای گاولند «Alexander Gauland» یک روز بعد انتخابات اعلام کرد؛ آنچه مرکل در سال 2008 مطرح کرد که امنیت اسراییل پایه ی سیاست ورزی دولت آلمان است؛ اعتبار ندارد.

دکتر سید علیرضا موسوی